سکوهای نفتی، یکی از برترین نقاط غواصی جهان - سفر بریم

سکوهای نفتی شاید چشم انداز جالبی نداشته باشند، اما در زیر آب با تصویر کاملا متفاوت روبه رو خواهید شد. سکوهای نفتی سراسر جهان، نقاطی فوق العاده برای غواص ها و افراد عاشق زندگی دریایی به شمار می رود، زیرا این سازه باعث جذب همه نوع موجود دریایی از شیرهای دریایی بازیگوش گرفته تا مرجان های رنگین کمانی، به سمت خود می گردد. درست مثل دکل ها و تنه کشتی های غرق شده که تپه ای مصنوعی به وجود می آورند، تیرها و ستون های این پلتفرم های نفتی نیز بهشتی برای مرجان ها و جانوران دریایی به شمار میرود.

این سکوها فاصله زیادی با ساحل داشته و در نتیجه مشکل آلودگی ساحل را ندارند و از تهدیدات ماهیگیری تجاری نیز در امان هستند، به همین علت این تپه های مصنوعی نو می توانند به شکل طبیعی در دریا رشد نمایند. با اینکه حفاری نفت نیز مسائل محیط زیستی خود را دارد، اما برچیدن سکوی از رده خارج، صدمات بیشتری به محیط زیست می زند و حتی می تواند منجر به از دست رفتن کل زیست بوم گردد.

با وجودی که همه سکوهای نفتی از رده خارج نشده اند، اما الزامات تکنیکی برای غواصی در این محل (روبرو شدن با جریان آب های آزاد و اعماق دلهره آور) اهمیت زیادی دارد.

کن کالولیتز، مالک و اپراتور ماجراجویی های غواصی جزایر چنل (Channel Islands Diver Adventures) در کالیفرنیا می گوید:

فکر می کنم اگر غواصی در سکوهای نفتی ناایمن بود، شرکت های مالک سکوهای نفتی اجازه غواصی به ما نمی دادند. تا زمانیکه دستورالعمل های دقیق کاپیتان کشتی رعایت گردد (قوانین سختگیرانه ای که شرکت های نفتی مالک سکوها وضع می نمایند)، هیچ مسئله ای پیش نمی آید. هیچ گاه هنگام غواصی با نشت نفت روبرو نشده ام و بو یا طعم آن را حس ننموده ام. تا زمانی که یک غواص مسئول باشید، این سکوها به مقدار هر سایت غواصی دیگری در جهان، ایمن خواهد بود.

فقط جامعه غواصی نیستند که اشتیاق زیادی به این سکوهای نفتی نشان داده اند، گروه های حافظ محیط زیستی سراسر جهان نیز کوشش می نمایند این سکوها را به تپه های دریایی فوق العاده تبدیل نمایند. برنامه تبدیل سکوی نفتی به تپه در ایالات متحده، شرکت های نفتی را تشویق می نماید تا سکوهای نفتی خود را به تپه تبدیل نمایند یا بخش های بالایی سازه سکوها را بردارند تا با تنظیم عمق آب، مسیرهای آبی برای ترافیک قایق ها ایمن باشد. سپس عناصر طبیعی جذب این سکوها شده و سکوها به مرور زمان رشد می نمایند و شکوفا می شوند. گروه های تحقیقاتی و حامی محیط زیست بر این تپه های حفاظت شده نظارت نموده و از این یافته ها برای پربارتر کردن پروژه های آینده سکوهای نفتی استفاده می نمایند.

یکی از این گروه ها، شرکت مشاور دریایی بلو لاتیتودز (Blue Latitudes) است که یک تیم رویایی دو نفره دانشمند و کاوشگر به نام های امیلی کالاهان (Emily Callahan) و آمبر جکسون (Amber Jackson) مدیریت آن را بر عهده دارند. این افراد به وسیله برنامه های خود، به سهامداران شرکت های نفتی سراسر جهان در خصوص مزایای مالی و زیست محیطی ایجاد و حفظ تپه های مصنوعی و گزینه های تبدیل سکوهای قدیمی به تپه دریایی اطلاع رسانی نموده اند.

جکسون می گوید:

سکوهای نفتی در تقریبا همه اقیانوس های سراسر جهان وجود دارد که از پتانسیل جهانی مهمی برخوردار هستند. خلیج مکزیک زادگاه برنامه تبدیل سکو به تپه است و تا به امروز بین 500 تا 600 سکو به تپه تبدیل شده اند. تمایل داریم که نمونه اجرا شده در این خلیج به صورت یک قانون بدون استثنا در جهان درآید. همه سکوها در مدت زمان مشخصی باید از رده خارج شوند و شاهد علاقه بیش از پیش دیگران به این برنامه ها هستیم.